|
مسجد جامع دزک
یکی از آثار باستانی مهم منطقه (مسجد جامع دزک) است، که فی الواقع تاریخچه عظیمی را در حیات خود جای داده است با ورود مسلمانان به ايران و وارد شدن تمامي ارزشهاي راستين الهي به اين مرز و بوم، تار و پود جامعه طبقاتي ساساني يکباره بهم ريخت و طرحي نو براي زندگي و حيات آدميان پي ريزي شد. جامعه متفرق ايراني که نتيجه منطقي اختلافات اديان جاهلي بوده است با پيام جديدي که ارتش اسلام از سرزمين رسول خدا (ص) براي آنها به ارمغان آورد به نداي فطرت خداپرستانه انساني خويش گوش فرا ميدهد و پس از مدت کمي جامعه ايراني به دين جديد روي ميآورد در این میان تاریخ دوره اسلامی که با گرویدن ساکنان منطقه به اسلام ترک دین و آئین قبلی خود احتياج به فضاهاي عبادي سياسي نماز جماعت و جمعه مسلمانان را واداشت تا به ساختن اولين مساجد در ايران اسلامي اقدام کنند.اقدام به ساخت عبادتگاه (مسجد) در مهمترین شهرها و وادیها نمودند دزک در این میان بنا بر اهمیت فوقالعادهای که داشت مفتخر به ساخت مسجد جامع میشود بنای مسجد را به فردی به نام (بابا حاجی دزکی و فرزندش شیخ اویس) که از اهالی روستایی به نام (هیتوک) که در چند کیلومتری این دزک ساکن بودهاندنسبت میدهند. مسجد به سبک خراسانی و با نقشهای مشابه مساجدی نظیر (مسجد تاریخانه دامغان)، (مسجد جامع فهرج) که در قرون اولیه در ایران ساخته شدهاند؛ يعني ساختماني كه متشكل از يك حياط احاطه شده از رواقهاي سرپوشيده است، بنا شده است که متشکل از دو شبستان تابستانی و زمستانی دو چلهخانه، هجره، کتابخانه، میباشد. تا قبل از سال 1307 تنها مسجد جامع شهرستان سراوان بوده است، که از اقصی نقاط سراوان برای ادای نماز جمعه به دزک میآمدهاند با توجه به سبک معماری مسجد جامع دزک که دقیقاً به سبک خراسانی و مشابه با مسجد جامع دامغان ساخته شده است. میتوان زمان ساخت مسجد جامع دزک را نیز به دو قرن اول اسلام نسبت داد همچنین عدم وجود منار (آتشدان) در این دوره از مسجدسازی حکایت از قدمت دیرینه مسجد قبل از رواج منار دارد مسجد در زمینی به زیربنای900 متر مربع و به شکل مستطیل با ابعاد 25متر در 35متر و با دیوارهایی به عرض1.5متر، ارتفاع 6متر تا 8متر بر روی ستونهایی به قطر 1.5متر در مکانی مرتفع و در نزدیکی قنات دزک با فاصله 3کیلومتر از مرکز شهر سراوان بنا شده است. در حال حاضر از دو قسمت شبستان تابستانی در غرب و شبستان زمستانی در شرق دو هجره موصول به هم، و یک چلهخانه در زیر هجره دوم تشکیل شده است از خشت خام برای ساخت بنا و از تنه و ساقه درخت خرما برای پوشاندن سقف آن استفاده شده است در چوبی مسجد: تا چند دهه پیش از در چوبی ساخته شده از درخت گز برای ورود و خروج از مسجد استفاده میشده که آخرین در چوبی مسجد است که طبق کندهکاری روی آن توسط نجاری به نام «دین محمد» در سال 1318 هجری قمری ساخته شده و در حال حاضر در قسمت انتهایی ایوان جنوبی مسجد نگهداری میشود از آنجا که در مساجد صدر اسلام جای مخصوصی برای محراب مشخص نمیکردند، در این مسجد نیز محرابی که از بیرون مشخص باشد وجود ندارد. اما محرابچهای کوچک در جهت قبله و نزدیک منبر در داخل دیوار کندهکاری شده است چله خانه: در هجره دوم مسجد که در پشت هجره اول و در جنوب شرق مسجد قرار دارد. مسیر پلکانی به سمت پائین به عمق 4متر به زیرزمینی راه دارد، به اتاقی مدور به ابعاد 2متر طول 1.8متر ارتفاع و 1.5متر عرض ختم میشود. این اتاق زیرزمینی موسوم به چلهخانه به منظور عبادت و ریاضت نفس مورد استفاده قرار میگرفته که به مدت چهل روز در آن به عبادت میپرداختند و در این مدت جز برای نماز فرض و رفع ضروریات از آن بیرون نمیآمدند. و با غذای کم و خواب کوتاه این مدت را سپری میکردند
+ نوشته شده در یک شنبه 11 فروردين 1392برچسب:مسجد جامعه دزک؛دزک؛بلوچستان؛گلشن ماشکید؛, ساعت 18:24 توسط سلمانی بلوچ
صفحه قبل 1 صفحه بعد گل فشانها نعمتی برای بلوچستان واژه بلوچ و معنای آن از دیدگاه مورخان صنایع دستی بلوچستان(روپگ) استاد کمال خان هوت شعر بلوچی شَـیْر چَـه شَـیْحْ مرید(مجنون) زبان بلوچی نمیمیرد! رقص محلی بلوچی بلوچستان زیبا داستان میرچاکر و میرگهرام کد آهنگ پیشواز ایرانسل بلوچی + ” محلی بلوچی” جدید سوزن دوزی زنان بلوچ زنان کلپورکان زندگی عشایر بلوچ منظره زیبا از دریایی چابهار بفرمایید خرمای شیرین اسامی ایام هفته به زبان بلوچ اسامی ایام هفته به زبان بلوچ بلوچستان ما از هر لحاظ زیباست اگه گفتین این اسمش چیه؟ |
|